STEVEN DE RIE
Als je aan de Nederlandse familie van Steven vraagt wie Steven is krijg je spontaan het antwoord dat Steven de Belg van de familie is. Toen zijn ouders, voor het werk, naar Mechelen verhuisde moest de jongste telg van vier mee. De rest op kot, Steven naar België en hij is hier blijven plakken! Waar Steven ook bleef plakken, hij had altijd een potlood in de hand om stripfiguurtjes te tekenen. Zo heeft hij onder andere PoesPoes bedacht die hij te pas en te onpas gebruikt (Op de facebook pagina van ‘t Vlaams Stripcentrum is er in november 2020 een fotoreportage verschenen van PoesPoes in het wild, nvdr).
Inspiratie kan van overal komen dat heeft Steven ondervonden tijdens zijn leerjaar zeefdrukken. Zo begon hij cartoons en karikaturen te tekenen van zijn avonturen in de zeefdrukkerij met de collega’s. De toenmalige baas van Steven vond de stripjes grappig en stelde voor dat Steven deze opstuurde naar het vakblad over zeefdrukken silkscreen. Die strip is daar twaalf jaar in verschenen.
In tussentijd heeft Steven andere projecten opgestart, zo heeft hij schilderijen gemaakt in de stijl van Roy Lichtenstein. Affiches ontworpen voor “Vuile Liekes Avonden”, T-shirts ontworpen, een gagstrip van PoesPoes en de professor bedacht. De allereerste comic van Steven was “De Stille Getuige” Let op de schrijfwijze De Stille getuige is een solo-act, dus niet een team “Stille getuigen”. Fun fact: De Stille Getuige is er gekomen omdat een dertienjarige Steven in een strip van Batman zocht naar “De stille Getuige” want die titel stond op de kaft. In het boekje echter nergens een “Stille Getuige” te zien. Steven heeft dan maar zijn eigen “Stille Getuige” bedacht en getekend. In drieënnegentig is deze zelfs als comic verschenen.
Als je doet wat je graag doet moet je niet werken, dat moet Steven ook gedacht hebben toen hij de kans kreeg om voor enkele krantjes strip recensies te schrijven. Internet was nog niet zo ingeburgerd als de dag van vandaag, voor naslagwerken ging je naar een bibliotheek. Voor naslagwerken over strips ga je naar antiquariaat van ‘t Vlaams Stripcentrum. Het is in die hoedanigheid als stripjournalist dat Steven, begin jaren negentig, het ‘t Vlaams Stripcentrum is binnengewandeld en blijven plakken. Voor de geschiedkundige onder ons; toen was het Steven Dupré de huistekenaar van ‘t Vlaams Stripcentrum.
Het is pas toen Steven Dupre andere horizonten ging verkennen dat het blijven plakken van Steven de Rie een zegen was voor ‘t Vlaams Stripcentrum. Steven kreeg bij regelmaat de vraag van de voorzitter Frank Bogaerts om hier en daar illustraties te voorzien. Van het één kwam het ander en sinds 1992 heeft Steven al heel wat potloden voor ‘t Vlaams Stripcentrum versleten. Steven Dupré heeft voor Steven niet enkel een potlood achtergelaten, hij heeft ook de Mascotte Kareltje Komkommer doorgegeven. Je kent hem wel, het kallende mannetje in spijkerbroek dat van tijd tot tijd in publicaties van ‘t Vlaams Stripcentrum verschijnt. Bedacht door DUpré STeven die signeerde met “Dust” en zo kreeg Kareltje als snel de bijnaam “Dustje” en is het door de loop d’r jaren Karel Dust geworden. Net zoals Adam niet alleen wilde blijven heeft Karel’s (tweede) geestelijke vader er voor Karel een familie bij verzonnen.
In 2008 maakte we kennis met zijn echtgenote Bieke. De tienerdochter Bé en Junior. Leden van ‘t Vlaams Stripcentrum kregen deze voor het eerst te zien op de feestdagen/nieuwjaarskaart van dat jaar.
Misschien is het nu tijd voor een huisdier?
Een versie van dit artikel verscheen ook in StripKiosk 8.
Aangezien dit artikel, geschreven door Christophe De Backer, over onze huistekenaar gaat hebben we ervoor gekozen het integraal te publiceren in ons ledenhoekje.
